W 2019 roku wiele się działo. Powiększyliśmy rodzinę, jeszcze bardziej wkręciliśmy się w sporty psich zaprzęgów, sporo podróżowaliśmy. Niestety nie obyło się bez tych gorszych chwil, ale może tym bardziej doceniliśmy te lepsze.

STYCZEŃ

W rok 2019 weszliśmy w psim składzie Łajka + Lantana, która dokładnie w połowie stycznia pojechała do własnego domu. W styczniu zaczęłam zabierać Łajzę ze sobą do pracy, co jednak na dłuższą metę nie sprawdziło się, bo Łajka to nie jest pies, któremu powiesz, że ma leżeć i będzie leżał. Trudno mi było się skupić na pracy i jednoczesnym pilnowaniu czy za bardzo nie przeszkadza innym, więc mimo, że bywało fajnie, musiałyśmy zaprzestać procederu 😉

W styczniu zaliczyliśmy 27. Finał WOŚP razem z klubem Wataha Północy. Pomagaliśmy przy przejażdżkach zaprzęgami i uczestniczyliśmy w pokazowym treningu.

Byłam na warsztatach z masażu relaksacyjnego dla psów z elementami TTouch. Stosuję na moich psach nadal 🙂

No i nieoficjalnie (bo oficjalnej daty nie znamy) Łajka skończyła dwa lata 🙂

LUTY

W lutym spędziliśmy super weekend u znajomych w Wildze. Był z nami Jumbo, który na początku lutego zamieszkał z nami w ramach domu tymczasowego. Okazał się nie lada wyzwaniem, ale muszę powiedzieć, że polubiłam go bardzo i biłam się z myślami czy czasem go nie adoptować.

MARZEC

W marcu odbyły się zawody XVIII Lubieszowski CROSS, na których po raz pierwszy wystartowałam w bikejoringu razem z Łajką. Tym samym rozpoczęłam starania o licencję. Przy okazji w canicrossie pobiegłam z Jumbo. Nie był to może spektakularny start, ale byłam dumna z chłopaka, że dał radę 🙂

KWIECIEŃ

W kwietniu zaczęłyśmy z Łajką próby we flyballu z klubem Dzikie Gziki. Łajka do teraz nie emocjonuje się na myśl o aporcie, ale całkiem nieźle chwytała poszczególne elementy. Kto wie, co by było gdybyśmy nadal trenowały? A przestałyśmy, bo trudno było mi pogodzić treningi w dwóch różnych klubach. Po prostu zabrakło czasu. Choć nie mówię, że nigdy do tego nie wrócimy 🙂

W kwietniu oficjalnie zostaliśmy Ambasadorami TOP FOR DOG! Nie spodziewałam się, że będzie to aż tak super przygoda. Po cichu liczę, że w kolejnej edycji również uda nam się uczestniczyć 😉

Nasz blog zyskał nowa oprawę graficzną. Przerzuciliśmy się również z Blogspota na WordPressa 🙂

W kwietniu do własnego domu pojechał Jumbo. Chociaż myślałam o tym, żeby został z nami, to przestałam mieć wątpliwości po wizycie adopcyjnej. Dom ma idealny! Jumbo był naszym ostatnim tymczasowiczem. Na razie zawiesiliśmy działalność w tej dziedzinie, choć w przyszłości, jeśli będziemy mieć warunki, bardzo chętnie do tego powrócę. Udało się nam pomóc 9 psom: Lupo (Astro), Forest, Chinouk, Ussi, Moyra, Abbath, Davos, Lantana i Jumbo. Z większością mamy kontakt 🙂

MAJ

Nadal nie wiem jak do tego doszło, ale wyadoptowaliśmy Jumbo, a już po 3 dniach jechaliśmy po Vikinga. Gdy przeczytałam wiadomość skierowaną do fundacji z prośbą o pomoc, wiedziałam, że Viking musi koniecznie być mój! Wszystko zadziało się tak szybko, że nawet nie zdążyłam za długo smucić się po Jumbo. Nie, żebym w ogóle nie tęskniła;) Łajka z Vikingiem dogadali się od razu. On był bardzo wycofany, więc ona nie miała powodów być o nic zazdrosna. Chłopak powoli nabierał pewności siebie (nadal nabiera), a Łajka już zdążyła się do niego przyzwyczaić i polubić, więc nie było między nimi żadnych konfliktów. To pierwszy pies, którego podpięliśmy do Łajki w zaprzęgu i od razu, bez problemu, razem pobiegli. No i stworzyli super parę ♥ Łajka może w końcu szybko, czasem sobie odpuszczając w ciągnięciu (jest mniejsza i słabsza), a on cały czas pracuje, nie zwalniając. W skrócie: on to mięśnie, ona to mózg 😉

W maju odbyła się Kejtrówka, na której wspomagaliśmy aż dwa stoiska: fundacyjne i klubowe. Było co robić i było fajnie 🙂

CZERWIEC

W czerwcu, razem z ekipą Blogerzy Atakują, wystartowałam z Łajką po raz drugi w Hard Dog Race. Było o wiele ciężej niż we wcześniejszej edycji, ale może tym bardziej nabrałam chęci, żeby znów wrócić 🙂

Może nie psio, ale nie mogę nie wspomnieć – w czerwcu zaliczyłam swój koncert życia – Tool w Krakowie ♥

LIPIEC

Mimo, że o tym jeszcze nie wiedziałam, to 31 lipca urodziła się Manda ♥

W parze z Łajką zajęłyśmy 2. miejsce w I Kaźmierskim Dogtrekkingu.

SIERPIEŃ

Sierpień zaczęłam od warsztatów Reaktywność i autokontrola – warsztaty z Wojtkiem Radomiakiem. Uczestniczyłam w nich razem z Łajką i myślę, że zrobiłyśmy spory krok naprzód w naszej relacji. Zaczęłam pracować nad tą małą szantażystką – i chyba obie się mniej stresujemy i flustrujemy 🙂

16 sierpnia Loki obchodził 5. urodziny 🙂

Zrobiłam sobie tatuaż z Łajką ♥

Kupiliśmy busa do przewozu psów i sprzętu, w którym poza tym sami możemy nocować.

No i niestety sierpień zakończył się przykro. Po chorobie, umarł Bazyli.

WRZESIEŃ

We wrześniu, dość spontanicznie pojechaliśmy na Psi Piknik we Wrześni, żeby opowiedzieć trochę o psich zaprzęgach. Pamiętam to głównie jako stres związany z publicznym wystąpieniem 😉

10 września my obchodziliśmy 3. rocznicę ślubu, a Viking 5. urodziny 🙂

Września niestety nie mogę zaliczyć do udanych. Po długiej chorobie zmarł Grzegorz, z którym razem byliśmy w klubie Wataha Północy.

PAŹDZIERNIK

Październik był bardzo intensywny. Najpierw XVIII Międzynarodowe Zawody Psich Zaprzęgów „O Złoty But” (błoto, błoto, błoto!), po których od razu pojechaliśmy po Mandę ♥ Równy tydzień potem kolejne zawody – Międzynarodowe Wyścigi Psich Zaprzęgów „Szczekowyje w Buku” (Mistrzostwa Polski w oprawie słynnej Polskiej Złotej Jesieni), na których po raz pierwszy wystartowałam w kategorii z dwoma psami – Tilą i Vikingiem. Z Łajką w bikejoringu ukończyłyśmy szósty start, potrzebny do licencji.

LISTOPAD

Listopad to ciąg dalszy sportowych zmagań. Puchar Polski, Biegi o licencje zawodniczą – Koźle 2019 (4. miejsce!) oraz Puchar Borów Dolnośląskich – Międzynarodowe Wyścigi Psich Zaprzęgów (chyba najlepsze zawody ever!).

Mimo, że na 2019 nie miałam takiego założenia, udało ukończyć się sześć startów w kategorii DS2 i tym samy zrobić kolejną licencję – na małe zaprzęgi.

W listopadzie odbyła się gala TOP FOR DOG, w której niestety nie uczestniczyłam, ale śledziłam wyniki i przyznawanie nagród na bieżąco 🙂

6. Ostrowska Jesień Biegowa – BIEG Z PSEM to zawody, na których odważyłam się wystartować w canicrossie z Vikingiem. Po cichu liczyłam, że chłopak jednak nie zechce biec bez drugiego psa i po prostu nie wystartuje, ale jednak ruszył z kopyta i przeczołgał mnie ostro! Zajęliśmy 5. miejsce! Łajka, którą „pożyczyłam” Paulinie z Buster Racing Team wskoczyła na najniższy stopień podium i była pierwsza z niekłapouchych ♥

GRUDZIEŃ

W grudniu minęły dwa lata, odkąd Łajka jest z nami ♥